آیا ترامپ می تواند به وعده خود برای پایان دادن به جنگ در اوکراین عمل کند؟

بر اساس گزارش روز دوشنبه ایرینا از این نشریه آمریکایی، جنگ های روسیه اساساً نتیجه تلاش این کشور برای احیای امپراتوری سابق خود است، بنابراین اگر دونالد ترامپ می خواهد به وعده های خود برای برقراری صلح عمل کند، ابتدا باید با این واقعیت روبرو شود.

ترامپ بارها گفته است که با قدرت، صلح را تضمین می کنیم و آمریکا و جهان را دوباره امن خواهیم کرد!

از دیدگاه نویسنده این مقاله، وعده ترامپ نباید بر اساس تدریجی بودن، تنها گذاشتن اوکراین و تسلیم شدن در برابر باج خواهی هسته ای کرملین باشد، بلکه باید مبتنی بر زور باشد. قدرتی که عاقلانه و قاطعانه به کار می رود. این دقیقاً همان چیزی است که جهان را از لبه پرتگاه نجات می دهد، بازدارندگی را باز می گرداند و به جنگ فعلی روسیه پایان می دهد.

به گفته نویسنده، جنگ های روسیه در چچن، گرجستان و اکنون در اوکراین نتیجه امپراتوری است که مسکو هنوز به آن فکر می کند و بنابراین وعده ترامپ برای پایان دادن به جنگ در اوکراین باید بر شکست امپراتوری متمرکز شود.

این پست رویکرد آمریکا در دوران ریاست جمهوری است جو بایدن او اوکراین را پشتوانه ای برای حفظ میدان نبرد ارزیابی می کند و می افزاید: واشنگتن در این مدت بهترین رفتار خود را اینگونه نشان داد. تا زمانی که جنگ ادامه داشته باشد، حمایت خواهیم کرد.

اما اکنون که ترامپ با وعده پایان دادن به جنگ ظرف 24 ساعت مطرح شده است، این نگرانی را ایجاد کرده است که راه حل او برای پایان دادن به درگیری کنونی ممکن است به ضرر کیف تمام شود.

سیاست هر چند انتخاب کیت کلاگ از سوی ترامپ، به عنوان فرستاده ویژه روسیه و اوکراین، این امر نشانه ترکیبی از کمک های نظامی و دیپلماتیک تلقی شد، اما در عین حال، او این فرض را که انتخاب ترامپ برای حل و فصل جنگ در اوکراین خوب بود، تلقی کرد. یکی مشخص است که مسکو در مذاکرات فرض می کرد که بر اساس منابع ملی خود عمل خواهد کرد و نه چیز دیگر.

این پست سپس به اشتباهات آمریکا و غرب در سال 2014 و الحاق کریمه به روسیه و همچنین حمله به گرجستان در سال 2008 و حمایت مسکو از بشار اسد در سال 2015 اشاره می کند. ولادیمیر پوتین نیک با اشاره به این سوابق می داند که غرب هیچ عزم ایدئولوژیکی برای مقابله با آن ندارد.

به گفته نگارنده، «مدیریت تشدید» غرب به عامل اصلی تحریک تهاجم و تجاوزی تبدیل شده است که آمریکا و اروپا در ابتدا سعی در جلوگیری از آن داشتند. اما باید از تاریخ درس می گرفتیم و می فهمیدیم که روسیه با قدرت خود بازدارندگی ما را مهار کرد، از ضعف ما جسورتر شد و از ترس و تردید دشمن تغذیه کرد.

در این مقاله آمده است: اگرچه مقصر جنگ کنونی اوکراین روسیه است اما این الگوی اشتباهات سیاست غرب است که باعث شده جاه طلبی های آن از کنترل خارج شود.

نویسنده در بخشی دیگر با اشاره به تهدیدات هسته‌ای روسیه و احتمال روی آوردن این کشور به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی می‌افزاید: این قدرت واقعی است که در برابر این نوع تهدیدها ایستاده است، نه ارتجاعی، ساده لوحانه و تکانشی. قدرت عزم روشن برای درک عمق انگیزه های روسیه.

در ادامه این گزارش با اشاره به آخرین طرح ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین برای پایان دادن به جنگ، آن را جاه طلبانه و در عین حال عملی می داند و توضیح می دهد: این طرح که شامل توافق آتش بس با عضویت بخش های باقی مانده اوکراین در ناتو است، می تواند راه حل خوبی برای پایان دادن به جنگ کنونی باشد. . جنگ خونین زلنسکی همچنین در این طرح بر حفظ ادعاهای حقوقی و اخلاقی در تمامی سرزمین های اوکراین از جمله کریمه تاکید کرد.

نویسنده با تاکید بر این که ممکن است رد چنین پیشنهادی به عنوان یک طرح غیرواقعی آسان به نظر برسد، نتیجه گیری می کند، اما در واقعیت، باید بدانیم که لغو حمایت از اوکراین، جهان را به مکان بسیار خطرناک تری تبدیل می کند. بنابراین ترامپ در طرح صلح پیشنهادی خود باید اطمینان حاصل کند که کسانی که اشغال کنونی را تحمیل کردند تنها نمانند یا فراموش نشوند. وظیفه جهان آزاد تنها پایان دادن به خونریزی نیست، بلکه ایجاد صلحی عادلانه و پایدار است و اگر غیر از این نباشد، دعوت آشکار به جنگی بزرگتر است.