اروپای نو – ایرنا

– «امانوئل مکرون» رئیس جمهور فرانسه هم خواستار ریاضت انرژی شد و اعلام کرد، دولت وی بیش از ۲۶ میلیارد دلار برای جبران هزینه افزایش قبوض انرژی خانوارها هزینه خواهد کرد. او همچنین از شرکت‌ها خواست تا با هوشیاری در مصرف انرژی صرفه‌جویی کنند.

چنانچه در نمودار فوق مشخص است، قیمت گاز با افزایش بیش از ۵۱ درصدی بیشترین نقش را در افزایش تورم بخش انرژی اروپا دارد و بعد از آن سوخت‌های مایع با ۴۵ درصد و برق با حدود ۳۰ درصد قرار دارند.

«اتحادیه اروپا» اگرچه امروزه یک اتحادیه اقتصادی-سیاسی با ۲۷ عضو شناخته می شود اما منشا شکل گیری آن به «جامعه اقتصادی اروپا» که در سال ۱۹۵۷ میلادی با توافقنامه رم بین ۶ کشور اروپایی شکل گرفت، باز می‌گردد.

– «لیز تراس» نخست‌وزیر جدید انگلیس هم دو روز پیش از اینکه بر این کرسی بنشیند، گفت که در صورت انتخاب شدن، «طی یک هفته» برای مقابله با افزایش هزینه‌های انرژی وارد عمل خواهد شد که اکنون با برنامه های مرگ ملکه الیزابت دوم درگیر است و گفته می شود هزینه های مراسم وی ۶ میلیارد پوند است.

از نگاه شهروندان اتحادیه، اروپا امروز تاوان همراهی بعضاً از سر اجبار خود با تحریم‌های ضد روسی آمریکا را می‌دهد. تظاهرات گسترده‌ای که تا کنون در کشورهای مختلف از جمله انگلیس، فرانسه، چک، ایتالیا و آلمان به عنوان تروئیکای اروپا جریان یافته، واکنشی علیه همین اقدامات نسنجیده ناتو و رهبران غرب است.

در پی فرسایش بحران اوکراین، افزایش قیمت جهانی حامل‌های انرژی نرخ تورم بخش انرژی اتحادیه اروپا را به بالای ۴۰ درصد افزایش داده است و موجب شده نرخ تورم عمومی نیز در آستانه دو رقمی شدن قرار بگیرد.

تورم انرژی برخی کشورهای اروپایی از جمله هلند به بیش از ۸۰ درصد رسیده است و چشم اندازی برای کاهش قیمت‌ها در آینده نزدیک وجود ندارد.

اتحادیه اروپا هم اکنون ۴۰ درصد از نیاز گازی‌ خود را با واردات گاز از روسیه تامین می‌کند و این به معنای پرداخت مبلغی کلان به روسیه است.

در حالی که اروپا تا همین چند ماه پیش برای سایر کشورها نسخه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، و علمی می‌پیچید این روزها زیر سایه جنگ اوکراین به چنان بحرانی دچار شده که مسئله و دغدغه اول و آخرش تبدیل به تامین آب گرم و برق و گاز شده است. مثلا «دیلی میل» درباره وضعیت انگلیس و کمبود شدید برق و گاز در این کشور نوشته انگلیس به عصر تاریکی برگشته است.

– واگرایی؛ نقشه همگرایی اتحادیه نیز در سال ۲۰۱۶ با برگزیت و خروج بریتانیا از پیکره اتحادیه نقش برآب شد. البته بسیاری از کارشناسان به دلیل نقش واگرایانه لندن، انگلیس را اسب تروای آمریکا در اتحادیه می دانستند که با برگزیت، موانع پیش روی اتحادیه برداشته می شود اما در واقع این رخداد از سست بودن پیوند همگرایی نشان داشت؛ سناریویی که هر لحظه می تواند برای کشوری دیگر تکرار شود.

بر اساس برخی برآوردها اروپاییان روزانه ۱ میلیارد یورو بابت واردت انرژی به روسیه می‌پردازند. اما وابستگی اروپا به واردات انرژی از روسیه محدود به گاز نمی‌شود، روسیه تامین کننده ۲۷ درصد نیاز وارداتی اروپا به نفت و همچنین صادر کننده ۴۷ درصد از نیاز اتحادیه اروپا به زغال سنگ است.

افزایش قیمت حامل‌های انرژی در اروپا بیش از همه به کشورهایی آسیب رسانده است که وابستگی بیشتری به واردات انرژی دارند. به طور خاص نرخ تورم بخش انرژی هلند بیش از ۸۰ درصد، بلژیک در حدود ۷۰ درصد و بریتانیا در حدود ۶۵ درصد گزارش شده است که بالاترین نرخ‌ها در بین کشورهای اروپایی محسوب می‌شود.

– افزون بر موارد ذکر شده، پرتغال نیز از بسته حمایتی ۲، ۴ میلیارد یورویی خود برای مبارزه با تورم ناشی از بحران انرژی خبر داد و تأکید کرد بر این اساس مالیات‌های انرژی را نیز کاهش خواهد داد.

– بزرگ‌ترین بسته حمایتی به آلمان اختصاص دارد که مردم آن بیش از هر کشور دیگری وابسته به گاز نورد استریم هستند و علاوه بر آن راست‌های افراطی در تدارک برپایی اعتراضی سراسری به منظور بحران اقتصادی هستند. به همین دلیل نیز «اولاف شولتز» صدراعظم آلمان اعلام کرد با یک بسته حمایتی ۶۵ میلیارد دلاری قصد دارد از فشار بحران انرژی و تورم بر مردم خود بکاهد.

اینک در در جریان جنگ اوکراین با اتحادیه ای نه مرفه بلکه پرنیازی مواجه هستیم که برای عبور از بحران فراگیر و زمستان سرد اقدام به بسته های حمایتی کرده است؛ بسته هایی که نه گره ای از وابستگی شدید به انرژی را خواهد گشود و نه مشکلات معیشتی شهروندان اروپایی را حل خواهد کرد.

منبع خبر