کریدور شمال-جنوب و بندر چابهار؛ جایگاه راهبردی ایران

به گفته حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران، عضویت این کشور در سازمان همکاری شانگهای یک پیروزی دیپلماتیک و نشان دهنده تعهد تهران به چندجانبه گرایی آسیایی بود. یکی از اهداف اصلی ایران تبدیل خود به یک قطب اقتصادی با ایفای نقش کلیدی در کریدور بین المللی حمل و نقل شمال جنوب (INSTC) است. ایران مسیرهای حمل و نقل ایمن و پایداری را برای اعضای سازمان همکاری شانگهای فراهم می کند و متعهد به توسعه بیشتر زیرساخت ها، به ویژه در بندر چابهار است.

 سازمان همکاری شانگهای به عنوان بزرگ ترین سازمان منطقه ای جهان از نظر جمعیت تحت کنترل به سرعت در حال ظهور به عنوان یک نیروی قدرتمند است که نشان دهنده جهانی چند قطبی است.

این تحولات به نفع ایران بوده است که چشم انداز درآمد پایدار از مالیات بر تجارت از طریق INSTC و درآمد از بندر چابهار را ایجاد کند.

علاوه بر این، ایران در تلاش‌های خود برای توسعه زیرساخت‌ها برای رهایی از وابستگی به تنگه هرمز به عنوان یک مسیر مواصلاتی، گام‌های قابل توجهی برداشته است.

به گزارش آژانس خبری اروپا، موقعیت راهبردی و ژئوپلتیک جمهوری  اسلامی ایران همواره مورد توجه سایر کشورهای جهان قرار داشته است از این رو  میتوان سهم قابل توجه ای از ترازیت کالا را با استفاده از توسعه زیرساخت‌های ریلی جاده­ای به خود اختصاص داد. این کریدور یکی از مهم ترین گذرگاههای ارتباطی نیمکره شرقی است که با ابتکار سه کشور ایران روسیه و هند تاسیس شد و سپس با پذیرفتن یازده کشور دیگر شامل جمهوری آذربایجان، ارمنستان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکیه، اوکراین، بلاروس، عمان، سوریه و بلغارستان، خود را به عنوان مسیری جایگزین و قابل اعتماد به اثبات رسانده است.

این رسانه آسیای میانه با یادآوری اینکه اینکه ایران در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۲ پس از ۱۵ سال عضو ناظر به سازمان همکاری شانگهای (SCO) پیوست، تصریح کرد: سازمان همکاری شانگهای بزرگترین سازمان منطقه ای در جهان از زمان  روی کار آمدن دولت رئیسی در ایران شکل مشخصی به خود گرفته است.

این گزارش افزود: این تحول از روند مشخصی پیروی می کند که از زمان روی کار آمدن دولت سید ابراهیم رئیسی در ایران شکل گرفته است. ایران سیاست “نگاه به شرق” را پیش گرفته است. همانطور که رهبر ایران آیت الله خامنه ای اعلام کردند، سیاست ایران ترجیح شرق به غرب و کشورهای همسایه بر کشورهای دوردست است.

ظهور و توسعه بندر چابهار در هرمزگان راه حلی برای برخی از این مسائل ایجاد کرده است زیرا این مسیر باعث کاهش ۴۰ درصدی زمان حمل و نقل و کاهش ۳۰ درصدی هزینه های لجستیکی و همچنین برخورداری از ظرفیت ذخیره سازی و پهلوگیری برتر نسبت به سایر بندرهای ایران می شود.  

با خط لوله جدید و تأسیسات بندری ارتقا یافته در سواحل جنوبی هم مرز با خلیج عمان، ایران صادرات نفت خود را از وابستگی به تنگه هرمز جدا کرده است و به ایران این امکان را می دهد که تنگه را ببندد و در عین حال قادر به صادرات نفت و ایجاد درآمدهای مربوطه باشد. این قابلیت جزء لاینفک استراتژی بلندمدت ایران برای کاهش و دور زدن تاثیر تحریم های ایالات متحده است که برای مدت طولانی اقتصاد این کشور را فلج کرده و اهرم استراتژیک آن را محدود کرده است.