به گفته پسکوف، این بحران ناشی از زنجیرهای از رویدادها و اقدامات نامناسب دولتها در سراسر جهان است.
تبعیض اروپا در رفتار با مهاجران
الیزابت براو، تحلیلگر پیشبینی کرده «موج اول قربانیان غیرمستقیم جنگ به سمت اروپا حرکت می کند و تقریباً به طور قطع امواج بیشتری و بزرگتری به دنبال خواهد داشت».
جالب این که این ارقام شامل میلیونها اوکراینی نمیشود که از فوریه تاکنون از اتحادیه اروپا درخواست پناهندگی کردهاند. اکثر پناهندگان و مهاجران اقتصادی غیراوکراینی که به عنوان مهاجران غیرقانونی طبقه بندی می شوند از سوریه، افغانستان، عراق، ترکیه، بلاروس، بنگلادش، مصر و کشورهای جنوب صحرای آفریقا آمده اند.
گاردین نتیجه گرفت: سیاست های فعلی اتحادیه اروپا کارامد نیست و تلفات انسانی ناشی از بحران مهاجرت مدام در حال افزایش است.
منبع خبر
این موضوع برای درک چرایی افزایش جدید مهاجران مهم است. خروج غرب از افغانستان در سال گذشته به وضوح در افزایش تعداد پناهندگان بازتاب یافته است. ادامه درگیری در سوریه از جمله شهر ادلب؛ تهدید حملات نظامی فرامرزی بیشتر ترکیه به مناطق کردنشین؛ و درگیری های مختلف خاورمیانه و آفریقا، به علاوه میراث جنگ عراق، همچنان به بی ثباتی و بحران مهاجرت دامن می زند.
همانطور که از بحران سال ۲۰۱۵ تاکنون نیز چنین بوده است، اتریش، مجارستان، لهستان و سایر کشورها اساسا هنوز از انجام اقدامات بیشتر برای کمک به کشورهای که به اصطلاح در «خط مقدم» بحران مهاجرت هستند- مانند یونان، ایتالیا، مالت، قبرس و اسپانیا- برای رسیدگی به وضعیت تقاضاها، پرداخت هزینه و اسکان پناهجویان خودداری می کنند.
وی گفت: بحرانهای مرتبط با غذا و انرژی «میتواند منجر به بیثباتی کشورها، قویتر شدن گروههای تروریستی و قویتر شدن گروههای جنایتکار سازمانیافته شود». این بدان معناست که مردم… از ماندن در کشورشان احساس امنیت نمی کنند.
ارقام منتشر شده توسط آژانس مرزی اتحادیه اروپا (فرانتکس)، نشان می دهد که «ورود مهاجران از ورودی های غیرقانونی» در نیمه اول سال ۲۰۲۲ به ۱۱۴ هزار و ۷۲۰ مورد افزایش یافته است که ۸۴ درصد بیشتر از سال گذشته است. بسیاری از مهاجران دیگر ممکن است از شناسایی شدن فرار کرده باشند. تعداد تلاش برای ورود از طریق بالکان غربی نزدیک به ۲۰۰ درصد افزایش یافته و انتظار می رود امسال حدود ۶۰ هزار نفر با قایق از کانال مانش عبور کنند که دو برابر مجموع سال ۲۰۲۱ است.
تاثیرات تجمیعی انسانی ناشی از شرایط اضطراری آب و هوایی نیز تصویر کلی مهاجرت را شکل می دهد. اما در حال حاضر، اختلال در عرضه مواد غذایی به دلیل محاصره دریای سیاه از سوی روسیه و کمبود، تورم قیمت و بی ثباتی ناشی از آن، عامل جدید بزرگ دیگری در دامن زدن به بحران مهاجرت است. برای پوتین، مهاجرت، مانند انرژی و غذا، یک سلاح جنگی است که قلب اروپا را هدف قرار می دهد.
توافق شکننده ای که روز جمعه در استانبول رونمایی شد و با هدف ایجاد مسیرهای امن دریایی برای غلات از بندر اودسا و دو بندر دیگر اوکراین مطرح شد، ممکن است در نهایت فشار بر کشورهای در حال توسعه وابسته به واردات را کاهش دهد. با این حال، حتی اگر توافق پابرجا باشد، از سرگیری تجارت زمان می برد و تا زمانی که درگیری ادامه دارد، صادرات نمی تواند به سطح قبل از جنگ برسد.
آیا اتحادیه اروپا و انگلیس آماده چالش جدیدی هستند؟ پاسخ منفی است. آخرین تکرار پیمان مهاجرتی ۲۰۲۰ اتحادیه اروپا – یک سازوکار همبستگی داوطلبانه – محدود، مبهم و فاقد اتفاق آرا است.
دولت های اتحادیه اروپا و انگلیس باید برای جلوگیری از تکرار بحران انسانی سال ۲۰۱۵ اقدام کنند. بر اساس آمار «پروژه مهاجران گمشده» از سال ۲۰۱۴ بیش از۲۴ هزار نفر تنها در دریای مدیترانه مفقود شده اند. نوامبر گذشته، ۲۷ نفر فقط در یک روز در کانال مانش غرق شدند.
گویا شکست داددن حمله روسیه به عنوان یک چالش برای اروپا کافی نبود و این قاره هم اکنون با «موج های» جدید پناهجویان غیرقانونی که به سرعت در حال افزایش هستند، مواجه است.
به گزارش یکشنبه آژانس خبری اروپا، روزنامه گاردین در تحلیلی نوشت: در هفتهای که روسیه تهدید کرده مناطق بیشتری از اوکراین را به خاک خود الحاق می کند، کمبود گاز بروز کرده و تورم و کووید در سرتاسر اروپا افزایش یافته است، یادآوری بحران دیگری به رهبران اتحادیه اروپا و انگلیس تا حدی بیرحمانه به نظر می رسد.
با افزایش دوباره آمار مهاجران به اروپا، خطر پیامدهای سیاسی منفی آن در سراسر اروپا افزایش می یابد. یک مورد آزمایشی ایتالیا است؛ جایی که انتظار می رود سیاستمداران راست افراطی، به امید تقلید از موفقیت حزب AfD (آلترناتیو برای آلمان) از این موضوع در انتخابات زودهنگام سپتامبر استفاده کنند.
«ایلوا یوهانسون» (Ylva Johansson) کمیسر اتحادیه اروپا در امور داخلی، در اوایل این ماه گفت که اروپا با «چالش بزرگی» روبرو شده است.
