به گفته پسکوف، این بحران ناشی از زنجیره‌ای از رویدادها و اقدامات نامناسب دولت‌ها در سراسر جهان است.
هرچند که کسانی که مخالف حفظ وابستگی انرژی بلغارستان به مسکو بودند به خیابان ها آمدند، اما بسیاری نیز با روابط عمیق فرهنگی و تاریخی به روسیه از این مساله استقبال کردند.
حتی اگر اروپایی ها در سطحی گسترده روایت روسیه را در مواجهه با وحشتی که به اوکراین تحمیل کرده است، رد کرده باشند، نظرسنجی ها در سراسر این منطقه نشان می دهد که عزم آنها رو به تضعیف است.
برای اهداف پوتین، اروپای ضد تحریم ها به همان اندازه اروپایی طرفدار و موافق روسیه، خوب است.
اگرچه حمایت از اوکراین در این جبهه همچنان در بالتیک و لهستان قوی ترین است، بسیاری از سیاستگذاران در اروپای غربی به حفظ جانب احتیاط تاکید دارند به ویژه زمانی که پای کمک های نظامی به میان می آید.
بحث وکراین در هیچ کجا احساسی تر از آلمان نیست. برای اوکراین، حمایت مستمر وزنه سنگین سیاسی و اقتصادی اروپا در نبرد کی یف، لازم و ضروری است.
این طوفان جمعی، رهبران اروپایی را با این حقیقت تلخ رو در رو می کند که حتی در حالی که روسیه در میدان نبرد علیه اوکراین می جنگد، کرملین در جنگی طولانی مدت علیه بنیاد دموکراتیک اروپا، موقعیت قدرت خود را حفظ می کند.
پولیتیکو در ادامه این گزارش به بلوای سیاسی در بلغارستان اشاره دارد، کشوری که رومن رادف رئیس جمهوری اش ماه گذشته دولت موقتی را که برای مذاکره در مورد توافق گازی با شرکت گازپروم منصوب کرده بود، تحت فشار قرار داد.
در اتریش، ۴۰ درصد از مردم از تحریم های اتحادیه اروپا علیه مسکو حمایت نمی کنند.
در ایتالیا، مخالفت عمومی با تحریم ها حتی قوی تر است، به طوری که ۵۱ درصد از جمعیت این کشور با لغو تحریم ها برای برداشتن فشار اقتصادی موافق هستند.
تنها در پراگ، تقریبا ۷۰ هزار نفر روز شنبه در یک تجمع اعتراضی شرکت کردند. هزاران نفر دیگر نیز در شهرهای آلمان تظاهرات کردند.
براساس نتایج نظرسنجی موسسه یوگاو که در ماه جاری منتشر شد، در بزرگترین کشورهای منطقه شامل آلمان، فرانسه، انگلیس و لهستان، شهروندان در حال حاضر بیشتر نگران هزینه های زندگی هستند تا جنگ.
به گزارش روز یکشنبه آژانس خبری اروپا، نشریه پولیتیکو در نوشتاری با اشاره به بی رغبت شدن حمایت اروپایی ها از ادامه تحرکات ضد روسی، به تجمعی در آلمان اشاره داشت که در آن رنگ و بویی از مخالفت شدید با مسکو دیده نمی شد.
براساس مطالعه ای که هفته جاری از سوی بنیادهای جامعه باز منتشر شد، در غرب اروپا ۴۰ درصد از مردم طرفدار ارسال سلاح به اوکراین و تامین مالی این کشور هستند. هر چند که این رقم بالاتر از سایر نقاط جهان است، اما با اکثریت مشخص فاصله زیادی دارد.
در همین حال، رهبران اروپا منتظر نتایج انتخابات ایتالیا هستند که انتظار می رود احزاب راست افراطی از حمایت کافی برای تشکیل یک ائتلاف برخوردار شوند. انتخابات ایتالیا می تواند موجب تغییر بازی در اروپا شود.
اما نگرانی فوری تر، تاثیر اقتصادی جنگ اوکراین است. در حالی که تقریبا نیمی از آلمانی ها می گویند برای حمایت از اوکراین آماده تحریم مشکلات اقتصادی بیشتر هستند، نیم دیگر در این مورد تردید دارند. دو سوم نیز پیش بینی می کنند که با افزایش قیمت ها، همبستگی آلمان با اوکراین فرو خواهد پاشید.
در حالی که تحریم ها تنها عامل محرک افزایش بهای انرژی نیست، اما در این زمینه نقش ایفا می کند به ویژه زمانی که پای تصمیم مسکو برای قطع جریان گاز طبیعی به اروپا به میان می آید.
در روزهای اخیر هزاران نفر از بلوک چپ و راست افراطی به خیابان های جمهوری چک و آلمان آمدند تا نسبت به افزایش قیمت انرژی، فعالیت های ناتو و حمایت غرب از اوکراین اعتراض کنند.
فعلا رهبران اروپایی در زمینه تحریم ها متحد هستند، اما شکاف در این حمایت روز به روز آشکارتر می شود.
در کشورهایی با جنبش های قوی پوپولیستی، هفته هاست جبهه ضد تحریم ها در حال شکل گیری است.
تصویر مشابهی در مجارستان شکل گرفت جایی که ویکتور اوربان نخست وزیر این کشور نشان داد که قصد ندارد تمام روابط خود را با روسیه قطع کند.
اگرچه جیورجیا ملونی رهبر حزب برادران ایتالیا که احتمالا پیروز انتخابات است، منتقد حمله روسیه به اوکراین و حامی کمک نظامی به کی یف است، اما ائتلاف احتمالی وی شامل برخی سیاستمداران دوستدار پوتین در اروپا همچون ماتئو سالوینی و سیلویو برلوسکونی هستند.
فراتر از تحریم ها، اروپا به طور فزاینده ای درمورد اینکه تا چه حد در زمینه حمایت مالی از اوکراین و در تنگنا قرار دادن روسیه پیش رود، دچار دو دستگی شده است.
در نوشتار پولیتیکو آمده است: یک تفاوت مهم پدیدار شده است، اینکه شرکت کنندگان در تظاهرات برلین در ماه جاری، رنگ پرچم اوکراین را به نمایش نگذاشتند، بلکه به حمایت از جمهوری های لوگانسک و دونتسک که تحت حمایت کرملین هستند، تظاهرات کردند. در واقع، هدف هشدارهای آنها نه روسیه، که آمریکا بود.
در حالی که جنگ در اوکراین ادامه می یابد و اروپایی ها به طور فزاینده ای بار افزایش بهای انرژی و اقتصاد کند را احساس می کنند، مسائل فرعی و حاشیه ای به سرعت در کانون توجه قرار می گیرد.
