به گفته پسکوف، این بحران ناشی از زنجیره‌ای از رویدادها و اقدامات نامناسب دولت‌ها در سراسر جهان است.
«دونالد ترامپ» رئیس جمهوری قبلی آمریکا نیز خرداد ماه در یک گردهمایی در وایومینگ تاکید کرد که «درگیری کنونی در اوکراین می‌تواند منجر به جنگ جهانی سوم شود» و «ولادیمیر پوتین» رییس جمهور روسیه هم هشدار داد که در جنگ هسته‌ای هیچ برنده‌ای وجود ندارد و چنین درگیری هرگز نباید آغاز شود.
چین و هند نه تمایلی برای دور کردن روسیه از خود دارند و نه منافع استراتژیکی در جنگ اوکراین برای خود تعریف کرده‌اند تا بخواهند یک جبهه واحد تشکیل دهند. به علاوه این دو کشور در صورت همراهی با روسیه نگران تحریم‌های ثانویه غرب نیز هستند.
منبع خبر
اواخر اسفندماه «ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهوری اوکراین درباره احتمال وقوع جنگ جهانی سوم در صورت عدم موفقیت در مذاکره با رئیس جمهور روسیه هشدار داد و میانه اردیبهشت ماه نیز در گفت‌وگو با تلویزیون «العربیه» مستقر در عربستان سعودی، تصریح کرد که درگیری با روسیه ممکن است به جنگ جهانی سوم منجر شود.
لیبرال دموکراسی‌های غربی بعد از جنگ خانمان‌سوز دوم که آثار و تبعات آن هنوز هم تداوم دارد، کمتر تمایل به درگیری نظامی دارند و اقناع افکار عمومی آنها برای ورود به یک جنگ جهانی دیگر کاری به غایت سخت و تا حدی نشدنی است.
اینک اما اتفاق تازه ای افتاده و اینکه همزمان با تشدید کمک های مالی- تسلیحاتی غرب به اوکراین، ولادیمیر پوتین چند روز پیش رسما سند الحاق چهار منطقه اشغال شده اوکراین یعنی دونتسک، لوهانسک، خرسون و زاپوریژیا به روسیه را امضا کرد؛ موضوعی که برخی معتقدند می تواند استارت جنگ جهانی سوم را بزند.
در مقاله‌ای که چندی پیش در مجله «فارین افرز» منتشر شد، ابعاد جنگ اوکراین و رویدادهایی که می‌تواند به درگیری گسترده میان غرب و روسیه منجر شود، مورد بررسی قرار گرفت و در آن آمد: «از زمان آغاز جنگ دو طرف، قوانین نانوشته‌ای را برای خود تعریف کرده‌اند و اگر چه این قوانین از سوی دو طرف به صورت رسمی اعلام نشده اما خطوط قرمز واقعی به شمار می‌آید.»
بخشی به وضعیت دشوار اقتصادی و سیاسی روسیه برمی‌گردد و بخشی هم به بحران معیشتی و انرژی در غرب، هراس آنها از ورود به بحرانی عمیق و نیز افکار عمومی ضدجنگ شهروندان شهروندان اروپا و آمریکا مربوط می‌شود.
در مجموع باید گفت که برخلاف تصورات متداول مبنی بر حاکم بودن شرایط جنگ جهانی در اوکراین اما درگیری در این کشور از الگوی جنگ سرد پیروی می‌کند.
چند روز پیش بود که «دیمیتری مدودف» معاون رئیس شورای امنیت ملی روسیه تاکید کرد که درخواست و پافشاری زلنسکی رئیس جمهوری اوکراین برای پیوستن به پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) سبب تسریع شعله ور شدن آتش جنگ جهانی سوم می شود.
اگر تاریخ را به مثابه آزمایشگاه علوم سیاسی و روابط بین‌الملل قلمداد کنیم، ملاحظه خواهیم کرد که هیچ یک از شرایطی که منجر به وقوع جنگ‌های خانمان سوز شد در شرایط فعلی وجود ندارد که منجر به یک جنگ تمام عیار میان شرق و غرب شود.
تا کنون دو طرف درگیری به این قوانین نانوشته احترام گذشته‌اند که نشان از آن دارد «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا و «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه خواستار گسترش دایره جنگ نیستند.
در این میان اما یک سری قوانین نانوشته و خطوط قرمز در جنگ اوکراین حاکم است. روسیه از یک سو و متحدان اروپایی – آمریکایی اوکراین از سوی دیگر با درک تبعات جنگ جهانی، تا کنون تلاش کرده اند تا از خطوط قرمز طرف مقابل عدول نکنند و به عبارتی این جنگ قوانین نانوشته ای برای دو طرف دارد.
اما قوانین نانوشته‌ای که غرب برای این جنگ تعیین کرده این است که کشورهای غرب با اکراه جنگ متعارف روسیه در داخل اوکراین را می‌پذیرند در حالی که به شدت به دنبال شکست مسکو در این جنگ هستند. پذیرش کشورهای غربی با استفاده روسیه از تسلیحات متعارف تا زمانی خواهد بود که این درگیری منجر به استفاده مسکو از تسلیحات کشتار جمعی نشود.
این گونه اظهارات تازگی ندارد و از همان روزهای آغاز جنگ همواره از زبان مقامات دو طرف، تریبون های مختلف و نیز محافل رسانه ای و آکادمیک مطرح شده و می شود.
در مقابل، بسیار از کارشناسان سیاسی و نظامی بر این باورند که حمله روسیه به اوکراین برای نخستین بار پس از فروپاشی شوروی، گرچه گمانه‌ها درباره خطر شروع جنگ جهانی سوم را افزایش داده است اما به چند دلیل این گمانه‌ها نمی‌تواند به واقعیت تبدیل شود.
در این قوانین نانوشته، روسیه با ارسال تسلیحات سنگین و حمایت اطلاعاتی کشورهای غربی به اوکراین موافقت کرده اما با مشارکت مستقیم نیروهای غربی در میدان‌های جنگ مخالفت کرده است.
در این میان راهبرد چین و هند به عنوان دو متحد روسیه نیز حائز اهمیت است. پکن و دهلی نو به عنوان دو شریک استراتژیک روسیه، در راستای سیاست خارجی سیال خود و منطق قدرت اقتصادی تمایلی به ورود به مسائل نظامی ندارند.
