به گفته پسکوف، این بحران ناشی از زنجیره‌ای از رویدادها و اقدامات نامناسب دولت‌ها در سراسر جهان است.
او خود در این زمینه گفته است: نیاز داشتم به واکاوی وجود خودم بپردازم، به واکاوی وجود انسان در پایان قرن بیستم و راهی که در آن تمامی رویدادها به گونه ای کم و بیش دیوانه وار به هم مرتبط شده بودند؛ شیوه ای برای زیر سوال بردن سرنوشت.
دیدیه دکوئن رئیس هیأت داوران جایزۀ ادبی گنکور، با همراهی فیلیپ کلودل، کامیل لورن، پُل کنستان و اریک امانوئل اشمیت که از دیگر اعضای آکادمی گنکور هستند، طبق روال همیشگی برای اعلام برندۀ نهایی جایزۀ ادبی گنکور ٢٠٢٢، در رستوران «دروان» در پاریس گرد هم آمدند.
او که در الجزایر به دنیا آمده و اکنون سالهاست در لیون زندگی می کند، تقریباً تمام زندگی خود را وقف ادبیات کرده است.
به گزارش آژانس خبری اروپا به نقل از رسانه های فرانسه ،هیأت داوران معتبرترین جایزۀ ادبی فرانسه، از میان چهار نویسنده ای که به عنوان نامزدهای نهایی معرفی شده بودند، سرانجام ژیرو را به عنوان برندۀ نهایی این دورۀ جایزه گنکور برگزیدند.
ژیرو پس از دریافت جایزۀ ادبی گنکور ٢٠٢٢، در رستوران «دروان» به خبرنگاران گفت: دریافت این جایزه برای من بسیار خوشایند است ولی نه به عنوان یک زن، بلکه به عنوان فردی که سالها است در زمینۀ ادبیات کار کرده است.
ژیرو از سال ٢۰۰١ همواره سعی داشت که از طریق نوشتن بر اندوه پس از مرگ همسرش غلبه کند اما بازگشت او به این موضوع در آخرین رمان خود پس از ۲٣ سال، گواه آن است که این زخم هرگز التیام نیافته است.
